Nad sennym jeziorem | Koronowo.

Każda pora roku ma swoje plusy, niektóre mają mniej, niż inne. Jesień zazwyczaj zawyża średnią zawstydzając inne części roku eksplozją kolorów.
Jest ładnie, temperatura do życia dla stałocieplnych, nie ma komarów i os.

Krajobraz zmiękcza śliczna, romantyczna mgła, a nocami księżyc bywa naprawdę wielki, czasami w niestandardowym kolorze. Taki złowrogi... Nic tylko szwendać się po strychach strasząc gołębie mrocznym wzrokiem.
    W tym roku wschody i księżyce dawały radę, botanika trochę mniej, (nierównomierna, bez tego nasycenia).
    Jednakże zachody słońca nad jeziorem to sztos o każdej porze roku. Nawet jak zdjęcie nie wyjdzie tak jak chcieliśmy i tak jest ładne.

Tam za mną Jezioro Koronowskie i jest to zbiornik retencyjny na rzece Brda (kujawsko-pomorskie).
Zasięg ma rozległy, od ujścia rzeki Kamionki aż do hydroelektrowni w Samociążku. 25 km na północ od Bydgoszczy.
    Koncepcja budowy tamy i siłowni pochodzi z meandrów umysłu prof. Karola Pomianowskiego, a był to rok 1928 r. Do planu włączono jeziora polodowcowe (Lipkusz Duży, Lipkusz Mały, Moczar, Czarne i Białe).
    W roku 1946 reaktywowano plan, nad którym odpowiedzialność miał piastować ponownie Pomianowski oraz inż. Hoffman. Postanowiono rozbudować projekt i zatopić wioskę Olszewka. Tego typu projekty są ciekawostką dla urbexowców-nurków, ale muszę ostudzić zapędy, zabudowania wsi Olszewka całkowicie usunięto i nie ma na dnie co zwiedzać. Mieszkańców przesiedlono, więc czegoś na wzór załogi Latającego Holendra również tam nie uświadczycie, nikt nie tupta w mule.
    Jednakże nie wykarczowano drzew, więc ich kikuty mogą ewentualnie robić jakiś klimat przy odpowiednim świetle...
    Elektrownia ruszyła w roku 1961.

W latach 60 bydgoskie zakłady pracy utworzyły w okolicy kilka ośrodków wczasowych, powstało także dość spore skupisko domków campingowych. Dziś możemy korzystać z pomostów, a w sezonie z wypożyczalni sprzętu wodnego.

W najgłębszym miejscu zalew ma 21,2 m. (w pobliżu zapory jest ok. 19,7 m.).

Widok na kąpielisko.

Głębokie zatoki, wyspy, dzikie nadbrzeża, to wszystko uatrakcyjnia cały ten teren. Jak podaje Wikipedia: "Obecnie jest uznawany za najbardziej atrakcyjny rekreacyjnie akwen na południowym skraju polskich pojezierzy".
    Dla wędrowców i rowerzystów sporządzono ciekawe trasy, można obserwować osobliwości przyrodnicze, krajoznawcze i historyczne.

Szczerze mówiąc, mam ochotę tu wrócić na trekking i wejść w to wszystko głębiej.